Στη Μέκκα της Τεχνολογίας "εξορίζουν" τους... υπολογιστές
http://www.nooz.gr/tech/sti-mekka-tis-texnologias-eksorizoun-tous-upologistes
Η χρήση οποιουδήποτε τεχνολογικού γκάτζετ απαγορεύεται στις σχολικές αίθουσες, ενώ οι εκπαιδευτικοί συστήνουν στους μαθητές τους να μην τους χρησιμοποιούν ούτε στο σπίτι.
Την ώρα που στον υπόλοιπο κόσμο ο τεχνολογικός εξοπλισμός θεωρείται απαραίτητος στην εκπαίδευση, οι νέες τεχνολογίες γίνονται μέσο διδασκαλίας και οι μαθητές ενθαρρύνονται στη χρήση τους, στην καρδιά της Μέκκας της Τεχνολογίας, το μολύβι, το χαρτί και το χάρτινο βιβλίο είναι τα μόνα εργαλεία διδασκαλίας που κρίνονται αποδεκτά.
Πίσω από αυτήν την επιλογή κρύβεται η άποψη ότι σχολεία και υπολογιστές είναι ασύμβατα μεταξύ τους. Περίπου 160 σχολεία στις Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν την ίδια φιλοσοφία.
Η χρήση των υπολογιστών -εκτιμούν οι εμπνευστές της- έχει αρνητικές συνέπειες στη φυσική δραστηριότητα, τη δημιουργική σκέψη, την επικοινωνία ανάμεσα στους μαθητές, τη συγκέντρωση των παιδιών στο μάθημα.
«Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κανείς την τεχνολογία για να μάθει γραμματική», δήλωνε στην εφημερίδα "Νιου Γιορκ Τάιμς" ένας εργαζόμενος της Σίλικον Βάλεϊ, τα παιδιά του οποίου φοιτούν σε σχολείο όπου δεν υπάρχει ούτε ένας υπολογιστής και το οποίο ακολουθεί την εκπαιδευτική μέθοδο του αυστριακού φιλόσοφου και παιδαγωγού Ρούντολφ Στάινερ.
Αυτός ο πατέρας δεν είναι τόσο "τεχνοφοβικός" όσο θα πίστευε κανείς: διαθέτει πτυχίο πληροφορικής, εργάζεται στην Google και δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς το iPad και το "έξυπνο" κινητό του. Η κόρη του, όμως, που πηγαίνει στην πέμπτη τάξη του Δημοτικού, «δεν ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει το Google».
Ο γιος του πηγαίνει στο Γυμνάσιο κι έχει μόλις αρχίσει να μαθαίνει.
Μαζί θα συμφωνούσαν και κάποιοι ειδικοί της εκπαίδευσης. Όπως υποστηρίζουν, δεν έχει αποδειχθεί ότι η χρήση υπολογιστών και λοιπών τεχνολογικών γκάτζετς, συνδέονται με τη βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών. Από την πλευρά τους, οι υπεύθυνοι του σχολείου στη Σίλικον Βάλεϊ επικαλούνται στοιχεία δέκα ετών, σύμφωνα με τα οποία το 94% των αποφοίτων συνέχισαν τις σπουδές τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
http://www.nooz.gr/tech/sti-mekka-tis-texnologias-eksorizoun-tous-upologistes
ΑΘΗΝΑ 15/11/2011
Εκ πρώτης όψεως μοιάζει παράδοξο: σε ένα σχολείο που βρίσκεται στην καρδιά της Σίλικον Βάλεϊ και στο οποίο φοιτούν τα παιδιά των εργαζομένων στην Google, την Apple, την Yahoo και άλλων τεχνολογικών κολοσσών, δεν υπάρχει ούτε ένας υπολογιστής, ούτε μια οθόνη.
Η χρήση οποιουδήποτε τεχνολογικού γκάτζετ απαγορεύεται στις σχολικές αίθουσες, ενώ οι εκπαιδευτικοί συστήνουν στους μαθητές τους να μην τους χρησιμοποιούν ούτε στο σπίτι.
Την ώρα που στον υπόλοιπο κόσμο ο τεχνολογικός εξοπλισμός θεωρείται απαραίτητος στην εκπαίδευση, οι νέες τεχνολογίες γίνονται μέσο διδασκαλίας και οι μαθητές ενθαρρύνονται στη χρήση τους, στην καρδιά της Μέκκας της Τεχνολογίας, το μολύβι, το χαρτί και το χάρτινο βιβλίο είναι τα μόνα εργαλεία διδασκαλίας που κρίνονται αποδεκτά.
Πίσω από αυτήν την επιλογή κρύβεται η άποψη ότι σχολεία και υπολογιστές είναι ασύμβατα μεταξύ τους. Περίπου 160 σχολεία στις Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν την ίδια φιλοσοφία.
Η χρήση των υπολογιστών -εκτιμούν οι εμπνευστές της- έχει αρνητικές συνέπειες στη φυσική δραστηριότητα, τη δημιουργική σκέψη, την επικοινωνία ανάμεσα στους μαθητές, τη συγκέντρωση των παιδιών στο μάθημα.
«Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κανείς την τεχνολογία για να μάθει γραμματική», δήλωνε στην εφημερίδα "Νιου Γιορκ Τάιμς" ένας εργαζόμενος της Σίλικον Βάλεϊ, τα παιδιά του οποίου φοιτούν σε σχολείο όπου δεν υπάρχει ούτε ένας υπολογιστής και το οποίο ακολουθεί την εκπαιδευτική μέθοδο του αυστριακού φιλόσοφου και παιδαγωγού Ρούντολφ Στάινερ.
«Η ιδέα ότι μια εφαρμογή του iPad μπορεί να διδάξει καλύτερα τα παιδιά μου πώς να διαβάζουν ή να μάθουν ευκολότερα αριθμητική είναι απλώς γελοία», προσθέτει.
Αυτός ο πατέρας δεν είναι τόσο "τεχνοφοβικός" όσο θα πίστευε κανείς: διαθέτει πτυχίο πληροφορικής, εργάζεται στην Google και δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς το iPad και το "έξυπνο" κινητό του. Η κόρη του, όμως, που πηγαίνει στην πέμπτη τάξη του Δημοτικού, «δεν ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει το Google».
Ο γιος του πηγαίνει στο Γυμνάσιο κι έχει μόλις αρχίσει να μαθαίνει.
Μαζί θα συμφωνούσαν και κάποιοι ειδικοί της εκπαίδευσης. Όπως υποστηρίζουν, δεν έχει αποδειχθεί ότι η χρήση υπολογιστών και λοιπών τεχνολογικών γκάτζετς, συνδέονται με τη βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών. Από την πλευρά τους, οι υπεύθυνοι του σχολείου στη Σίλικον Βάλεϊ επικαλούνται στοιχεία δέκα ετών, σύμφωνα με τα οποία το 94% των αποφοίτων συνέχισαν τις σπουδές τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Posts
10 comments:
Με την πρόοδο της τεχνολογίας και την ανακάλυψη των δυνατοτήτων του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του διαδικτύου η παιδαγωγική επιστήμη άρχισε να μελετά την αξιοποίησή του στα πλαίσια της καθημερινής διδακτικής πράξης.
Σταδιακά και ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία έχει δοθεί μια υπεραξία στις δυνατότητες των μέσων στην επίτευξη διδακτικών στόχων. Πλήθος εφαρμογών και λογισμικών προκαλούν σύγχυση, αν όχι φοβία χρήσης στον σημερινό εκπαιδευτικό.
Η ύπαρξη αυτής της κατάστασης απέχει πολύ όμως από την μανιχαϊστική αντίληψη που θέλει σχολεία όπως στην Σίλικον Βάλεϊ να εξορίζουν από το σχολικό περιβάλλον κάθε τι που σχετίζεται με την τεχνολογία.
Αν θέλουμε μέσα από την εκπαίδευση να προετοιμάσουμε τους μαθητές να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις και τις απαιτήσεις που επιτακτικά θέτει η σημερινή κοινωνία, μπορούμε να τους απομονώσουμε από την χρήση και την εκμάθηση των νέων τεχνολογιών που είναι αναπόσπαστο κομμάτι του σύγχρονου και ενεργού πολίτη;
Δυστυχώς δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε, οι μαθητές αργά ή γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν τις δυνατότητες και τις διευκολύνσεις που τους προσφέρουν τα νέα μέσα. Εκεί ξεκινά και το έργο της οικογένειας και του εκπαιδευτικού. Η σωστή και στοχευμένη χρήση, η αποφυγή υπερβολών στις δυνατότητες που προσφέρει, η προστασία από κινδύνους που ελλοχεύουν και η συνδυαστική χρήση με άλλες μορφές διδασκαλίας θα βοηθήσει να οδηγηθούμε με μεγαλύτερη επιτυχία στο επιθυμητό αποτέλεσμα χωρίς εύκολους αφορισμούς αλλά και υπερβολές.
Είναι εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει στην καρδιά της Σίλικον Βάλει, δηλαδή να "εξορίζουν" τους υπολογιστές από την εκπαίδευση, τη στιγμή που πρόκειται για μια κοινωνία με υψηλό βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο και δεν δικαιολογεί συνεπώς τέτοια "τεχνοφοβία". Τα αρνητικά της υπερβολικής χρήσης του υπολογιστή από τα παιδιά, με συνέπειες όπως την εξάρτηση από αυτόν, δεν μπορούν να παρατηρηθούν σε ένα σχολείο που κάνει χρήση των νέων τεχνολογιών. Αντίθετα, η σταδιακή επαφή του μαθητή με τον υπολογιστή και η στοχευμένη διδασκαλία της σωστής χρήσης του μπορεί να επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα σε σύγκριση με την απομόνωση και την καθολική αποχή από οποιοδήποτε τεχνολογικό gadget. Αυτό γιατί ποτέ δεν μπορεί να επιτευχθεί η απόλυτη «προστασία» του παιδιού απο την επαφή του με την τεχνολογία. Αντίθετα μέσω του σχολείου και της αξιοποίησης των δυνατοτήτων που παρέχει ο υπολογιστής θα έρθει η απομυθοποίηση του ως η απόλυτη παιχνιδομηχανή, ενώ παράλληλα μπορούν να εφαρμοστούν νέες διδακτικές πρακτικές, προσαρμοσμένες στις ανάγκες των μαθητών και που ακολουθούν τις εξελίξεις της κοινωνίας.
Στη σύγχρονη εποχή η τεχνολογική πρόοδος έχει εισχωρήσει σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης δραστηριότητας, κάνοντας τη ζωή μας πιο εύκολη και συμβάλλοντας στην καλύτερη επίτευξη των στόχων που έχουμε θέσει. Ζώντας λοιπόν σε μία ψηφιακή εποχή είναι καλό όλοι μας και κυρίως τα παιδιά ξεκινώντας από το σχολείο να εκπαιδεύονται στη χρήση των Μέσων. Μόνο έτσι θα είναι σε θέση, στο μέλλον, να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις που επιβάλλει η κοινωνία. Βέβαια πρέπει πάντα να υπάρχει ένα μέτρο, έτσι ώστε τα παιδιά να είναι σε θέση να απολαμβάνουν το παιχνίδι, να αναπτύσσουν τις δεξιότητες τους, τη δημιουργική τους σκέψη αλλά και ταυτόχρονα να βρίσκονται σε αλληλεπίδραση με την τεχνολογία.
Η άποψη "Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κανείς την τεχνολογία για να μάθει γραμματική" είναι σωστή αλλά παρ’ όλα αυτά, αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να ερχόμαστε σε επαφή με την τεχνολογία ή κατ’ επέκταση τη μουσική, το θέατρο, το χορό, τον αθλητισμό, τα εικαστικά κ.λ.π. Όλα αυτά αποτελούν σημαντικά μέσα έκφρασης και το παιδί ερχόμενο σε επαφή με αυτά καλείται να αναπτύξει τις ικανότητες του και να βρει την κλίση του. Στην τελική, ας αναλογιστούμε τι θα γινόταν σε περίπτωση που οι γονείς του Mozart (Μότσαρτ) του απαγόρευαν την ενασχόληση του με τη μουσική από μικρή ηλικία.. μπορεί να γινόταν μετρίως επιτυχημένος σε κάτι άλλο χωρίς όμως να γνωρίζει τι έχασε και μαζί του, τι έχασε όλη η ανθρωπότητα!
Απο τον τίτλο του αρθρου αντιλαμβανόμαστε το παραδοξο που συμβαινει στην Σίλικον Βάλει. Την στιγμη που οι εκπαιδευτικοι αναζητουν τροπους για το πως να εκμεταλευτουν καλυτερα τις νεες τεχνολογίες, παρακολουθουν σεμινάρια, ημερίδες, επιμορφώσεις, τα παιδία των ανθρωπων που δημιουργουν ολες αυτες τις εξελίξεις δεν εχουν προσβαση σε αυτες. Ισως η επιλογη αυτη να εχει ως στοχο τα παιδιά να μάθουν να δρουν ανεξαρτητα απο την τεχνολογία για οσο περισσοτερο γινεται.Ιδιως τα πρωτα χρονια της ζωης ενος ατομου που είναι καθοριστικα για την μετεπειτα ζωη του. Επισης ισως ενας λογος να ειναι γιατι οι γονεις γνωριζουν οτι αναποφευκτα οσο μεγαλωνουν θα γνωρίσουν τις δυνατοτητες της τεχνολογιας και θελουν τα παιδία τους να γνωρισουν και μια ζωη πιο απλη. Οι μαθητες αν δεν διαβασουν οι ιδιοι φυσικα και δεν μπορουν να μαθουν γραμματικη ή μαθηματικα. ομως μεσω καποιων προσομειωσεων να μπορουν να συνειδητοποιησουν, να δουν καποιο φυσικο φαινομενο και οχι απλα να μάθουν την θεωρία του.
Αυτο το αρθρο ειναι μια καλή αφορμη να σκεφτουμε οτι η χρηση των μεσων μεσα σε μια ταξη δεν είναι πανακεια αλλα μονο ενα απο τα πολλα εργαλεια που εχει στα χερια του ο εκπαιδευτικός.
Σύμφωνα με το άρθρο, στο σχολείο της Σίλικον Βάλεϊ, όπου φοιτούν τα παιδιά των εργαζομένων των μεγαλύτερων εταιριών πληροφορικής, η χρήση της τεχνολογίας είναι απαξιωμένη. Οι ίδιοι οι γονείς, κάποιοι εκ των οποίων είναι απόφοιτοι πληροφορικής, δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους να χρησιμοποιούν ούτε στο σπίτι gadgets, μέχρι κάποια ηλικία. Παρόλα αυτά η επιτυχία εισαγωγής τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι μεγάλη. Την ίδια φιλοσοφία ασπάζονται και άλλα σχολεία στην Αμερική.
Η παραπάνω θεωρία, για την αναγκαιότητα της τεχνολογίας στην εκπαίδευση, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μη τεκμηριωμένη. Το γεγονός ότι οι απόφοιτοί του συγκεκριμένου σχολείου εισήχθησαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν αποδεικνύει τίποτα. Οι υπόλοιπες παροχές, το πρόγραμμα σπουδών και οι δραστηριότητες του σχολείου δεν αναφέρθηκαν πουθενά. Παρόμοια, το μορφωτικό επίπεδο και η εμπειρία των καθηγητών δεν προσδιορίστηκαν. Θεωρώντας πως οι μαθητές του σχολείου είναι απόγονοι μερικών εκ των μεγαλύτερων μυαλών του κόσμου, θα έπρεπε να συνυπολογιστεί και η κληρονομικότητα. Άρα, η απόδοση και η επιτυχία των μαθητών δεν οφείλεται και δεν επηρεάζεται αποκλειστικά από την χρήση της τεχνολογίας, αλλά και από άλλους παράγοντες, που το άρθρο παρέλειψε να εξετάσει.
Συνοψίζοντας, είναι απαραίτητο να υπάρχει μια ισορροπία στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ούτε η ακαταλόγιστη χρήση της τεχνολογίας στην εκπαίδευση είναι ορθή αλλά ούτε και ο ολοκληρωτικός αποκλεισμός της εξίσου, καθώς όπως ανέφερε και ο σοφός Κλεόβουλος ο Λίνδιος «μέτρον άριστον».
Ζούμε σε μία ψηφιακή εποχή. Το σχολείο υπάρχει μέσα στην κοινωνία και οφείλει να συμβαδίζει με τις εξελίξεις της. Το λιγότερο που μπορεί να κάνει ένας εκπαιδευτικός του 21ου αιώνα είναι να διδάξει τους μαθητές του με εργαλεία του σήμερα (και όχι του χτες) και να ελπίζει ότι αυτά τα εργαλεία δεν θα είναι τόσο ανεπαρκή στην κοινωρία του αύριο, στην οποία θα ζουν και θα δραστηριοποιούνται οι μαθητές του.
Τα Νέα Μέσα αποτελούν μία πολιτισμική καινοτομία. Όποιος δε τα χρησιμοποιεί στη διδακτική πράξη (εξυπακούεται με τον κατάλληλο παιδαγωγικό τρόπο, ως μέσο και όχι ως στόχο) συμβάλλει στην κοινωνική ανισότητα των πολιτών του αύριο.
Η κόρη του εργαζομένου στη Google που δεν ξέρει πώς να αναζητήσει στοχευμένα πληροφορίες στις μηχανές αναζήτησης, σίγουρα υστερεί σε μία δεξιότητα που θα έπρεπε να καλλιεργείται σε ένα σχολείο της εποχής μας που θέλει να θεωρείται σύγχρονο δίνοντας έμφαση όχι μόνο στις στείρες γνώσεις των μαθητών, όχι μόνο στη δηλωτική αλλά και τη διαδικαστική γνώση.
Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής αναμφισβήτητα αποτελεί εργαλείο επικοινωνίας, ενημέρωσης και ανάπτυξης. Θεωρώ, λοιπόν, οτι και στην εκπαιδευτική διαδικασία πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο. Οι μαθητές, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν σωστά τον υπολογιστή, πρέπει να έχουν αποκτήσει ορισμένες απαραίτητες δεξιότητες, όπως να μπορούν να διαχειρίζονται σωστά τον χρόνο και την πληροφορία, να έχουν διαμορφώσει γνωστικές ικανότητες και μεθοδολογία μάθησης. Διαφορετικά, οι επιπτώσεις θα είναι εμφανείς στην προσωπική και κοινωνική τους ζωή.
Είναι γνωστά τα προβλήματα που δημιουργεί η δίχως όρια χρήση του υπολογιστή στην σωματική υγεία (όραση, ορθοπεδικά προβλήματα) και στην κοινωνικοποίηση. Οι μαθητές πρέπει να έχουν εξοπλιστεί με τα απαραίτητα εφόδια που θα τους διασφαλίσουν σωστή πνευματική και σωματική ανάπτυξη. Το σχολείο, πράγματι, πιστεύω πως πρέπει να στραφεί προς αυτή την κατεύθυνση, της "ενδυνάμωσης" των μαθητών, για να είναι σε θέση να κρίνουν οι ίδιοι και στο μέλλον τι τους είναι χρήσιμο και τι όχι, τι τους ωφελεί και τι όχι.
Το άρθρο πραγματεύεται μια νέα τάση στην εκπαίδευση που περιγράφεται με τα απλή πρόταση "Ο υπολογιστής δεν είναι απαραίτητος εν τέλη στην εκπαίδευση". Μια πρόταση που έρχεται κατευθείαν από τον πυρήνα της παγκόσμιας τεχνολογικής ανάπτυξης. Προφανώς γίνεται περιγραφή για ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν υιοθετεί καθόλου τα νέα μέσα και βέβαια τις παιδαγωγικές μεθόδους που συνοδεύουν αυτά. Περίεργη εκπαιδευτική εναλλακτική πρόταση αφού το αυτονόητο στις μέρες μας και για όλους μας είναι η δραστική και κάθετη εμπλοκή των νέων μέσων στην εκπαιδευτική διαδικασία. Καθίσταται σαφές κατά τη γνώμη μου ότι οι γονείς υιοθετούν τέτοια εκπαιδευτικά μοντέλα γιατί είναι ι ίδιοι κορεσμένοι από τους υπολογιστές κάτι που δεν θέλουν να συμβεί και στα παιδιά τους. Επίσης είναι τόσο οικεία για αυτούς η χρήση των υπολογιστών που προφανώς θεωρούν ότι θα είναι το ίδιο εύκολο και για τα παιδιά τους ανά πάσα στιγμή να μάθουν τη χρήση των νέων μέσων. Οπότε μάλλον πιστεύουν ότι όσο λιγότερη επαφή με τους υπολογιστές τόσο καλύτερα δεδομένου ότι θα τους χρησιμοποιούν μια ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους. Βέβαια η απόλυτη απομάκρυνση από τα νέα μέσα στην εποχή μας μπορεί να θεωρηθεί αρκετά επίφοβη αφού θα κληθούν να μεταβούν αργότερα στον κόσμο των νέων μέσων βιαστικά και χωρίς γνωστικές υποδομές. Η άρνηση εκμάθησης και χρήσης των νέων μέσων στο σχολείο τους μπορεί να είναι θεμιτή για τώρα, αλλά αργότερα σε χώρους όπως είναι το πανεπιστήμιο, θα αποτελεί τροχοπέδι στην ομαλή ένταξη των νέων σε ότι αφορά την εκπαιδευτική συμβίωση και ανταπόκριση που απαιτεί το σύγχρονο μελλοντικό εκπαιδευτικό γίγνεσθαι στο οποίο θα κληθούν να ζήσουν.
Στις μέρες μας, περισσότερο στο εξωτερικό και πολύ λιγότερο στη χώρα μας, αξιοποιούνται στην εκπαίδευση οι νέες τεχνολογίες. Οι νέες τεχνολογίες έχουν δώσει νέα πνοή στην εκπαιδευτική διαδικασία, σε όποια βαθμίδα της εκπαίδευσης χρησιμοποιούνται και αποτελούν ένα ουσιαστικό εργαλείο για τον εκπαιδευτικό. Η ενσωμάτωση των νέων μέσων στην εκπαίδευση γίνεται όλο και περισσότερο συχνή, αναλογικά και με την εξοικείωση των μαθητών με αυτές. Ωστόσο, η μη μεθοδευμένη και, ενδεχομένως, λανθασμένη ή προβληματική χρήση τους και η δαιμονοποίηση που τις συνοδεύει κάποιες φορές, έχει οδηγήσει, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε ακραίες στάσεις, όπως η πρακτική του Σίλικον Βάλεϊ. Ωστόσο, εάν λάβει κανείς υπόψη του το βαθμό έκθεσης των παιδιών στις νέες τεχνολογίες, γενικότερα κι όχι μόνο στην εκπαίδευση, θα αντιληφθεί ότι είναι ιδιαίτερα ουσιαστικό να χρησιμοποιούμε ένα εργαλείο με το οποίο τα παιδιά είναι εξοικειωμένα και το οποίο βρίσκουν αρκετά ενδιαφέρον, ώστε να μπορούν να περνούν πολλές ώρες της ημέρας τους χρησιμοποιώντας τον υπολογιστή. Πρόκειται για μία πρόκληση την οποία αντιμετωπίζουν αφενός οι σχεδιαστές των αναλυτικών προγραμμάτων και αφετέρου, κυρίως, οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι καλούνται να είναι θεωρητικά καταρτισμένοι και να ενημερώνονται συνεχώς για τις εξελίξεις στον τομέα της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, ώστε να έχουν αρχικά οι ίδιοι εξοικειωθεί με τις νέες τεχνολογίες και να έχουν αντιληφθεί τη σπουδαιότητα χρήσης τους με σκοπό να τις χρησιμοποιήσουν εποικοδομητικά στη διδασκαλία τους και να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Μπιστίνα Βασιλική
Post a Comment