online education διαδικτυακά εξ αποστάσεως μαθήματα

Τα online μαθήματα κερδίζουν έδαφος

ΑΘΗΝΑ 29/01/2013

Διαφημίσεις Google

520 Barcode HellasΗ μοναδική νόμιμη και έγκυρη πηγή
διάθεσης κωδικών barcode από 520
www.520barcodehellas.com

Ίσως να μην ήταν ο μικρότερος σε ηλικία ομιλητής σε συνέδριο του Νταβός, σίγουρα όμως η 12χρονη Χαντίτζα Νιάζι μαγνήτισε το ακροατήριο.

Εκατοντάδες σύνεδροι άκουσαν την περασμένη εβδομάδα προσεκτικά τη Νιάζι, από τη Λαχόρη του Πακιστάν, να περιγράφει την εμπειρία της με τα μαζικά ανοιχτά online μαθήματα (massive open online courses, γνωστά ως MOOC), τα οποία εξαπλώνονται ταχύτατα σε όλο τον πλανήτη.

Όπως επισημαίνει η Άλισον Σμέιλ στους New York Times, τα προγράμματα αυτά διευκολύνουν την πρόσβαση σε καθηγητές μερικών από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, όπως είναι το Στάνφορντ, το Χάρβαρντ, το ΜΙΤ, το Γέιλ και το Πρίνστον.

Η Νιάζι παρακολουθεί μαθήματα δωρεάν - προς το παρόν τουλάχιστον - χάρις σε δύο από τους πρώτους προμηθευτές αυτής της νέας μορφής εκπαίδευσης, τους Udacity και Coursera. Το ίδιο κάνει και ο δίδυμος αδελφός της.

Η Νιάζι θα ήθελε από τους καθηγητές να είναι πιο ευχάριστοι και αστείοι. Έχει ήδη κάνει φιλίες με άλλους φοιτητές από το Ιράν και τη Βρετανία και θα ήθελε να ασχοληθεί με την αστροβιολογία γιατί τη γοητεύουν τα UFO.

Ο Coursera δημιουργήθηκε πριν από λίγους μόλις μήνες και ήδη παρακολουθούν διαλέξεις μέσω αυτού 2,4 εκατομμύρια φοιτητές από 196 χώρες. Πρόκειται ασφαλώς για ένα ενδιαφέρον παγκόσμιο πείραμα και το ερώτημα που δημιουργείται είναι ποιο θα είναι το οικονομικό μοντέλο που θα χρηματοδοτήσει αυτή την προσπάθεια.

«Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται ο επόμενος Αϊνστάιν», λέει η Δάφνη Κόλερ, μια καθηγήτρια πληροφορικής στο Στάνφορντ που ξεκίνησε τον Coursera μαζί με τον Άντριου Έντζι. «Ίσως να ζει σε ένα μικρό χωριό της Αφρικής».

Ο Σεμπάστιαν Θραν, ένας άλλος καθηγητής από το Στάνφορντ που δημιούργησε τον Udacity όταν διαπίστωσε ότι το φθινόπωρο του 2011 περισσότεροι από 160.000 φοιτητές γράφτηκαν για να παρακολουθήσουν online μια σειρά διαλέξεων για την τεχνητή ευφυΐα, προβλέπει ότι αυτό το είδος εκπαίδευσης θα επηρεάσει δραστικά τους δυτικούς εκπαιδευτικούς θεσμούς.

Ο οικονομολόγος Λόρενς Σάμερς, πρώην πρόεδρος του Χάρβαρντ, είναι πιο προσεκτικός. «Θα χρειαστεί πολλή δουλειά και το κομμάτι που αφορά τους αμερικανούς φοιτητές είναι πολύ μικρό», δήλωσε στο Νταβός μετά το τέλος της ομιλίας της δωδεκάχρονης.

Ο ρόλος της έρευνας και των νέων ιδεών είναι αποφασιστικός, δήλωσε στους Νιου Γιορκ Τάιμς η σημερινή πρόεδρος του Χάρβαρντ Ντρου Τζίλπιν Φάουστ. 

Οι επιχειρήσεις είναι πολύτιμες πηγές καινοτομίας, αλλά ζουν κάτω από την τυραννία των ισολογισμών και του χρηματιστηρίου. Ένα πανεπιστήμιο επεκτείνει τον προβληματισμό και την έρευνα με τρόπους απρόβλεπτους, που συχνά χρειάζονται χρόνο, αλλά κάθε νέος φοιτητής που παρακολουθεί ένα πανεπιστήμιο σαν το Χάρβαρντ, είτε με τη φυσική του παρουσία είτε online, προσθέτει στην υπάρχουσα γνώση.

Το Χάρβαρντ και το ΜΙΤ ένωσαν πέρυσι τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν το EdX, που προσφέρει δωρεάν μαθήματα από τα δύο πανεπιστήμια. Μέχρι στιγμής έχουν γραφτεί στο πρόγραμμα αυτό 753.000 φοιτητές από χώρες όπως η Ινδία, η Βραζιλία, το Πακιστάν και η Ρωσία.

Η δρ. Κόλερ επισημαίνει ότι η αξία μιας μεταπτυχιακής εκπαίδευσης, με όποιο τρόπο κι αν εξασφαλίζεται, μεγαλώνει διαρκώς. «Έχει περάσει η εποχή που πιστεύαμε πως αυτά που μάθαμε στο πανεπιστήμιο θα διαρκέσουν μια ζωή», τονίζει. «Ύστερα από 15 χρόνια, αυτή η γνώση είναι ξεπερασμένη».

Με τα online μαθήματα πειραματίζονται και τα βρετανικά πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ. Τόσο ο Άντριου Χάμιλτον, αντιπρύτανης του πρώτου, όσο και ο Λέτσεκ Μπορίσιεβιτς, ομόλογός του στο δεύτερο, πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο να διατηρηθεί ζωντανή η μακροπρόθεσμη έρευνα.

Πηγή: New York Times

Ρατσιστικά σχόλια στο twitter

Γαλλία: Δικαστική εντολή στο twitter για στοιχεία προσώπων που έκαναν ρατσιστικά σχόλια

Το πλημμελειοδικείο του Παρισιού έδωσε σήμερα εντολή στο Twitter να κοινοποιεί τα δεδομένα που θα επιτρέπουν την ταυτοποίηση όσων αναρτούν ρατσιστικά ή αντισημιτικά μηνύματα στον ιστότοπο.

Στη δικαιοσύνη είχαν προσφύγει η Ένωση Εβραίων Φοιτητών της Γαλλίας (UEJF) και πολλές άλλες οργανώσεις, μετά την μετάδοση τον Οκτώβριο αντισημιτικών «τουίτ» στα οποία χρησιμοποιούνταν ετικέτες που αποδίδονται «ένας καλός εβραίος» και «ένας νεκρός εβραίος» (#unbonjuif και #unjuifmort). Ο αμερικανικός ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης απέσυρε τα επίμαχα αυτά μηνύματα, αλλά η συζήτηση γύρω από το θέμα συνεχίστηκε με την εμφάνιση κι άλλων «τουίτ» με την ετικέτα «ένας καλός μαύρος» (#unbonnoir), η οποία στις αρχές του Ιανουαρίου μετατράπηκε σε «αν ήμουν Ναζί» (#siJetaisNazi).Οι οργανώσεις ζητούσαν να τους δοθούν δεδομένα που θα επιτρέψουν την ταυτοποίηση των συντακτών επίμαχων μηνυμάτων, προκειμένου να καταστεί δυνατή η άσκηση δίωξης εναντίον τους ενώπιον της δικαιοσύνης. Επίσης, ήθελαν να υπάρξει ένας επαρκής μηχανισμός που θα επιτρέπει στους χρήστες να επισημαίνουν στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης το αθέμιτο περιεχόμενο μηνυμάτων, για τα οποία μπορεί να χρειάζεται να υπάρξει «απολογία για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και για την υποκίνηση ρατσιστικού μίσους». Η δικαιοσύνη αποδέχθηκε και αυτό το αίτημα, δίνοντας εντολή στον αμερικανικό ιστότοπο «να θέσει σε ισχύ στο πλαίσιο της γαλλικής πλατφόρμας» έναν μηχανισμό «ορατό και με εύκολη πρόσβαση». Πηγή: ΑΜΠΕ http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathworld_1_24/01/2013_480252

Facebook: Κανένας έλεγχος για την ηλικία των χρηστών

Το κοινωνικό δίκτυο παραδέχεται πως δεν έχει κάποιον μηχανισμό που να πιστοποιεί ότι τα μέλη είναι μεγαλύτερα από 13 ετών, όπως επιβάλλουν οι κανονισμοί του.

Του Κώστα Δεληγιάννη

Μιλώντας χθες στο συνέδριο Oxford Media Convention στη Μεγάλη Βρετανία, ο εκπρόσωπος του Facebook Simon Milner αναγνώρισε πως το δίκτυο δεν έχει κάποιον τρόπο για να μην επιτρέψει σε ένα παιδί μικρότερο των 13 ετών να αποκτήσει προφίλ. Σύμφωνα με τους κανόνες χρήσης της πλατφόρμας, για να εγγραφεί κανείς θα πρέπει να είναι πάνω από 13 χρόνων. Στην πραγματικότητα όμως, οι κανόνες ισχύουν μόνο στη θεωρία, αφού δεν υπάρχει κάποιος μηχανισμός πιστοποίησης της ηλικίας των μελών.Το αποτέλεσμα είναι, ανάμεσα στα 1 δισεκατομμύρια μέλη του Facebook, να υπάρχουν και πολλά μικρότερα παιδιά, ακόμη και από τα 5 τους χρόνια. Έρευνα του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, έδειξε πως το 1% των νηπίων στην Ελλάδα έχει λογαριασμό στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, ποσοστό που εκτινάσσεται στο 15% των μαθητών δημοτικού. Στη Βρετανία, υπολογίζεται ότι χρησιμοποιεί το Facebook το 34% των μαθητών ηλικίας 9-12 ετών, όπως αποκάλυψε στο συνέδριο η Sonia Livingstone, καθηγήτρια κοινωνικής ψυχολογίας στο London School of Economics. Κάποιες έρευνες εκτιμούν πως, σε παγκόσμιο επίπεδο, λογαριασμό στο δίκτυο έχει το 25% των παιδιών αυτής της ηλικιακής κατηγορίας. Ο Simon Milner παραδέχθηκε πως το θέμα είναι «ακανθώδες» για την εταιρεία του, αναφέρει ο Guardian. «Δεν έχουμε κάποιο μηχανισμό για να εξαλείψουμε το πρόβλημα», είπε. «Το Facebook προβλέπει όντως ότι οι χρήστες του πρέπει να είναι μεγαλύτεροι από 13 ετών, όπως και το YouTube. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή θεωρούμε ότι το δίκτυο δεν είναι ασφαλές, αλλά λόγω της αμερικανικής νομοθεσίας για την προστασία του ιδιωτικού απορρήτου των παιδιών στο ίντερνετ. Απλώς, ο κανονισμός μας έχει παγκόσμια ισχύ». Από την πλευρά της, η Livingstone πρόβλεψε πως στο μέλλον θα αυξηθεί το ποσοστό των παιδιών 9-12 ετών με προφίλ στο Facebook, εκτιμώντας ότι το ίδιο θα συμβεί και με τα μικρότερα παιδιά. Τόνισε πάντως ότι, στις συγκεκριμένες ηλικίες, η στάση του γονέα παίζει σημαντικό ρόλο. «Αν ο πατέρας ή η μητέρα πουν στο παιδί να μην γραφτεί, τότε αυτό θα τους ακούσει, κάτι βέβαια που δεν ισχύει στους έφηβους». Ο Milner δήλωσε πως ξέρει ότι πολλά παιδιά δηλώνουν ψεύτικη ηλικία κατά τη διαδικασία εγγραφής, με τους γονείς αρκετές φορές να τα βοηθούν να αποκτήσουν λογαριασμό. «Σε αυτό το πλαίσιο, είναι δύσκολο να βρούμε μια λύση. Αν ζητάμε από τα μέλη να αποδείξουν την ηλικία τους, τότε θα κατηγορηθούμε ότι παραβιάζουμε το ιδιωτικό τους απόρρητο». Πατέρας ο ίδιος, είπε ότι δεν αφήνει τα παιδιά του να χρησιμοποιούν το Facebook. «Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ούτε ότι καταδικάζω ούτε ότι επιδοκιμάζω τους γονείς που βοηθούν τα παιδιά τους να γραφτούν», συμπλήρωσε. Πάντως, πρόσθεσε ότι πιο ανησυχητικές είναι οι περιπτώσεις όπου τα παιδιά δηλώνουν ότι είναι μεγαλύτερα από 18 ετών. Κι αυτό γιατί τότε τα προφίλ τους εμφανίζονται στη μηχανή αναζήτησης, ενώ οι υπόλοιποι χρήστες μπορούν να δουν ποιοι είναι οι «φίλοι» τους. Παράλληλα, τόνισε πως το δίκτυο παρακολουθεί στενά το υλικό που διακινείται, αποκλείοντας το ακατάλληλο περιεχόμενο, ενώ παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να περιορίσει τα περιστατικά κυβερνοεκφοβισμού (cyberbullying). πηγή: http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathworld_1_24/01/2013_480129

Εισβολή Αρειανών: Η πραγματικότητα της είδησης ή η πραγματικότητα των ΜΜΕ

Εισβολή Αρειανών στην Αμερική το 1938.. χιλιάδες οι νεκροί!

 

Βράδυ, 30 Οκτωβρίου 1938: ο ραδιοφωνικός σταθμός CBS διακόπτει το πρόγραμμα του για να μεταδώσει μια έκτακτη είδηση: ένα περίεργο ιπτάμενο αντικείμενο προσγειώνετε στο New Jersey και όσοι το πλησιάζουν σκοτώνονται ακαριαία.. Οι Αρειανοί εισβολείς καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμα τους.. σε μια ώρα θα έχουν καταλάβει όλη την γη..

...και ο εγκέφαλος αυτής της τρομερής επίθεσης δεν ήταν άλλος από τη σκηνοθετική ιδιοφυία του Orson Wells.

Πόσο μπορούμε να επηρεαστούμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Μπορούν τα ΜΜΕ να μας πείσουν για οτιδήποτε;

Στις 30 Οκτωβρίου 1938, ο θίασος του θεάτρου Μέρκιουρι μαζεύτηκε στο ραδιοσταθμό CBS στη Νέα Υόρκη για την διασκευή της νουβέλας του Όρσον Ουέλς «Πόλεμος των Κόσμων».

Όρσον Ουέλς


Το μυθιστόρημα του 1898 περιέγραφε εισβολή Αρειανών στη Γη. Η παραγωγή ήταν του 23χρονου Όρσον Ουέλς. Στα πρώτα 40 λεπτά ο Ουέλς διασκεύασε το μυθιστόρημα σε σειρά έκτακτων δελτίων με ζωντανό ρεπορτάζ, κατά τα οποία οι ακροατές ενημερώνονταν για μια εισβολή εξωγήινων από τον Άρη. Δεδομένου ότι η εκπομπή δεν διέκοπτε για διαφημίσεις, αλλά και οι συνεχιζόμενες διακοπές για τις εξελίξεις αύξησε το ρεαλισμό του προγράμματος σε σημείο που μεγάλη μερίδα των ακροατών πίστεψε ότι επρόκειτο για πραγματική εισβολή που λαμβάνει χώρα σε πραγματικό χρόνο.


Η μετάδοση έγινε με τέτοιο τρόπο ώστε οι ακροατές είχαν την εντύπωση πως ο εκφωνητής μιλούσε για αληθινές σκηνές που διαδραματίζονταν μπροστά στα μάτια του.

Η εκπομπή

Η ιστορία εξελισσόταν σταδιακά κατά την πορεία της εκπομπής. Ήταν η νύχτα του Χάλοουιν το φθινόπωρο του 1938. Είχε διαφημιστή στις εφημερίδες αρκετές φορές και ανακοινώθηκε και στο πρόγραμμα ότι επρόκειτο για θεατρικό έργο. Κάποια στιγμή ένα έκτακτο δελτίο ανακοινώνει την πρώτη είδηση. «Κυρίες και κύριοι, διακόπτουμε το πρόγραμμα μας για έκτακτο δελτίο. Στις 7:40 ο καθηγητής Φάρελ από το παρατηρητήριο του Σικάγο ανέφερε εκρήξεις διαφόρων αερίων στον πλανήτη Άρη»
Συνέχιζαν να διακόπτουν το πρόγραμμα με δελτία, όποτε έρχονταν σημαντικές πληροφορίες, όπως κάνουν τα ΜΜΕ. Σε λίγο ακούστηκε καινούργια μετάδοση: «Ένας μετεωρόλιθος έπεσε προ ολίγου στη Γη», και για να γίνει η εκπομπή ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είπε ο εκφωνητής πως ο μετεωρόλιθος έπεσε στην Αμερική κοντά στην πόλη Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϋ. Ακολούθησε η ανακοίνωση πως δεν επρόκειτο για μετεωρόλιθο παρά για ένα κύλινδρο μέσα από τον οποίο βγήκαν πλάσματα από τον Άρη. Ήταν οπλισμένα με μια θερμική φοβερή ακτίνα που έκαιγε ότι βρισκόταν μπροστά της. Πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν από αυτήν και οι Αρειανοί βάδιζαν προς την Νέα Υόρκη.

Ο πανικός του κοινού θεωρείται ακόμα και σήμερα παράδειγμα για το τι θα γινόταν αν οι επίσημες αρχές ανακοίνωναν  πραγματική επίσκεψη εξωγήινων.

Υπολογίστηκε ότι περίπου 6 εκατομμύρια άτομα άκουσαν την μετάδοση του CBS, εκ των οποίων 1.700.000 άτομα πίστεψαν ότι ήταν αλήθεια, και 1.200.000 άτομα φοβήθηκαν πραγματικά.
Πολλοί ακροατές δεν είχαν ακούσει πως πρόκειται για ραδιοσκηνοθεσία και νόμισαν πως όσα άκουγαν ήταν αληθινά.
Οι κάτοικοι του Νιου Τζέρσεϋ και της Νέας Υόρκης πίστεψαν πως ήταν ο πρώτος στόχος των Αρειανών και τρομοκρατήθηκαν. Γέροι, νέοι και παιδιά ετοιμάστηκαν να φύγουν παίρνοντας μαζί τους ότι πιο πολύτιμο είχαν. Τα τηλέφωνα της αστυνομίας, των εφημερίδων και του σταθμού πήραν φωτιά.

Το χειρότερο..η φαντασία συμπλήρωνε τον πανικό.
Κάποιος βεβαίωσε ότι η αστυνομία είχε βγάλει διαταγή να εκκενωθεί αμέσως η Νέα Υόρκη, κάποιος άλλος έβλεπε εχθρικά αεροπλάνα να πετάνε πάνω από τον ποταμό Χάτσον, ενώ κάποιος άλλος έφτασε στο σημείο να δει τους καπνούς της μάχης ανάμεσα στους Αρειανούς και τον αμερικανικό στρατό! Από τις άλλες αμερικανικές περιοχές έφταναν τηλεγραφήματα συγγενών και φίλων που αγωνιούσαν για την τύχη των δικών τους. Μια γυναίκα στην Πενσυλβάνια τη βρήκε ο σύζυγος της τη στιγμή που ετοιμαζόταν να πιει δηλητήριο, λέγοντας «Καλύτερα να πεθάνω έτσι!»
Ο Γουέλς δεν αντιλήφτηκε τον πανικό που προκάλεσε παρά μόνο όταν η αστυνομία όρμισε και κατέλαβε το στούντιο διακόπτοντας την εκπομπή.
Το έργο επηρέασε τόσους πολλούς που εκδόθηκε μελέτη λίγο μετά που αναφέρετε ως έρευνα του Καντριλ. Μετά την εκπομπή ο Κάντριλ μίλησε με 4 κατηγορίες ατόμων. Αυτούς που ακούγοντας την εκπομπή κατάλαβαν ότι ήταν φανταστική ιστορία, μετά με αυτούς που έλεγξαν αν ήταν αλήθεια ή όχι η εισβολή των Αρειανών. Στη συνέχεια όσοι προσπάθησαν να εξακριβώσουν, και το πίστεψαν, και τέλος όσοι το πίστεψαν τυφλά και δεν δοκίμασαν να εξακριβώσουν. Η μελέτη για την εισβολή απ’τον Άρη ήταν η πρώτη που έδειχνε την επιρροή των ΜΜΕ στην κοινή γνώμη.
Η μελέτη του Κάντριλ έδειξε ότι υπήρχαν πολλοί συνδυαζόμενοι παράγοντες. Υπήρξαν παράγοντες όπως έλλειψη κρίσης που έκανε πολλούς να επηρεαστούν απ’το θίασο. Επίσης ανάλογα με την μόρφωση τους κάποιοι ήταν πιο εύπιστοι ή τουλάχιστον πιο ανασφαλείς. Παράγοντες οι οποίοι υπάρχουν ακόμα και σήμερα στην κοινωνία μας.
Το συμπέρασμα του Κάντριλ αποδείχτηκε επανειλημμένα. Διασκευή του έργου παρουσιάστηκε δυο φορές στη Νότια Αμερική, στο Σαντιάγο της Χιλής το 1944, και Κίτο του Εκουαδόρ το 1949. Και στις δυο περιπτώσεις προκλήθηκε μαζική υστερία. Στο Κίτο, όταν μαθεύτηκε ότι η εκπομπή ήταν πλασματική εκατοντάδες οργισμένοι ακροατές έκαψαν το ραδιοσταθμό.
Την επόμενη μέρα, κι ενώ οι Αμερικανοί προσπαθούσαν να συνέρθουν από τον τρόμο τους, όλος ο κόσμος, ακόμα και ο Αδόλφος Χίτλερ, γελούσε με το πάθημα τους. Ωστόσο το γεγονός αυτό απέδειξε τη δύναμη των ΜΜΕ στις μάζες και άφησε εύφορο έδαφος στην προπαγάνδα που ασκήθηκε τα επόμενα χρόνια.
ομάδα Ερ.Ε.Ν.Ζω

Radio Listeners in Panic
Ένας Πόλεμος Που Δεν Έγινε Ποτέ, Κλασσικά Εικονογραφημένα Νο 1025, Εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδη & Σία, Αθήνα
The Mercury Theatre με δυνατότητα αποθήκευσης σε μορφή mp3 της ραδιοφωνικής εκπομπής του 1938

Wikipedia
  Πηγή: http://erenzw.blogspot.gr

Το είδαμε: http://periergaa.blogspot.gr

Πηγή: http://www.afipnisoy.com/2012/09/1938.html#ixzz2I3Tdrg5J
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike