Sunday, March 23, 2008

Αύξηση των ελληνικών ιστοσελίδων στο διαδίκτυο

Μεγαλώνει το ελληνικό Διαδίκτυο

Ενας από τους σημαντικότερους παράγοντες για τους οποίους πολλοί συμπολίτες μας έδειχναν μάλλον αδιάφορη στάση για το Διαδίκτυο και τις υπηρεσίες του είναι και αυτός της έλλειψης ελληνικού περιεχομένου ή sites με ελληνικό ενδιαφέρον. Ο παράγων αυτός, όπως φαίνεται από τα στοιχεία της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) τείνει να εκλείψει. Σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία το «ελληνικό Internet» έχει ήδη διπλασιασθεί και τείνει να διευρυνθεί περαιτέρω. Από 100.000 ονόματα χώρου (ονόματα domain) με ελληνική κατάληξη, δηλαδή με τη μορφή name. gr που υπήρχαν καταχωρισμένα περί τα τέλη του 2005, στα τέλη του 2007 καταμετρήθηκαν 200.000. Μάλιστα σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΕΤΤ που προέρχονται από τη μελέτη των παραπάνω στοιχείων φαίνεται ότι η πορεία των εκχωρήσεων των ονομάτων με κατάληξη gr είναι σταθερά αυξανόμενη, κάτι που υποδηλώνει την αυξανόμενη χρήση του Διαδικτύου και των ηλεκτρονικών συναλλαγών στη χώρα μας.

Πηγή: http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=15317&m=D27&aa=2

Sunday, March 2, 2008

Τι σκέφτονται οι εκπαιδευτικοί για τη χρήση των Νέων Μέσων


Διαβάστε το παρακάτω άρθρο που δημοσιεύστηκε στο http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100007_09/02/2008_258788 σχολιάστε το.

«Υπολογιστές δεν υπάρχουν. Αλλά και να υπήρχαν, θα τους αξιοποιούσαμε;». Το ερώτημα αυτό αποτυπώνει την κατάσταση στα περισσότερα ελληνικά σχολεία, όπου ακόμη και εάν υπήρχαν Η/Υ, δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί που να γνωρίζουν πώς να τους αξιοποιήσουν. Αυτό δικαιολογεί και τη χαμηλή διείσδυση των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Οπου υπάρχουν υπολογιστές χρησιμοποιούνται κυρίως για το διοικητικό έργο ενός σχολείου. Η κατάσταση είναι ακόμη πιο άσχημη στα δημοτικά σχολεία, παρόλο που θεωρείται ότι στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι απαραίτητο οι μαθητές να παίρνουν τις πρώτες βάσεις για τις νέες τεχνολογίες.

Ειδικότερα, σχεδόν οι δύο στους τρεις δασκάλους (ακριβές ποσοστό 63,4%) που μετείχαν σε έρευνα του Ιγνάτιου Καράμηνα, εκπαιδευτικού και δρ Διδακτικής Μεθοδολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, απάντησαν ότι δεν υπάρχει κάποιος υπολογιστής στο σχολείο τους. Βέβαια, ο εφοδιασμός των σχολείων με υπολογιστές πιθανότατα να προσέθετε απλώς ένα ακόμη... ηλεκτρονικό μηχάνημα στον σχολικό εξοπλισμό. Και αυτό διότι οι τέσσερις στους δέκα δασκάλους ανέφεραν ότι δεν έχουν την επαρκή γνώση, για να αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες και ειδικότερα το διαδίκτυο. Πάντως, όπως τόνισε στην «Κ» ο κ. Καράμηνας, οι δάσκαλοι είναι διατεθειμένοι να εντάξουν τις νέες τεχνολογίες στη διδασκαλία τους. Αυτό παρατηρείται ακόμη και στους εκπαιδευτικούς μεγαλύτερης ηλικίας, για τους οποίους θα ήταν εύλογη η έλλειψη επαφής με τα νέα μέσα. Ταυτόχρονα όμως υπάρχει και το άλλο άκρο. Σύμφωνα με τον κ. Καράμηνα, υπάρχουν περιπτώσεις διευθυντών δημοτικών που είναι τεχνολογικά φοβικοί, με αποτέλεσμα να μην ενθαρρύνουν τους εκπαιδευτικούς να αξιοποιούν τους Η/Υ. Ο κύριος λόγος είναι η ανασφάλεια των διευθυντών μπροστά στο «τεχνολογικό άγνωστο» (π.χ. μήπως ο υπολογιστής χαλάσει και το σχολείο αναγκαστεί να επωμιστεί επιπλέον έξοδα).
Από την άλλη, οι 680 δάσκαλοι του λεκανοπεδίου Αττικής, οι οποίοι συμμετείχαν στην έρευνα που δημοσιεύεται στο εκπαιδευτικό περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», θεωρούν ύψιστης σημασίας τον εφοδιασμό των σχολείων με υπολογιστή. Ως προτεραιότητες ακολουθούν η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και τρίτη στη σειρά από πλευράς σημασίας είναι η παρότρυνση από τους διευθυντές, οι δάσκαλοι να αξιοποιούν τους υπολογιστές. Στην περίπτωση που υπάρχει υπολογιστής στο σχολείο συνδεδεμένος στο διαδίκτυο, οι τρεις στους τέσσερις δασκάλους (74,2%) χρησιμοποιούν το Ιντερνετ για την αναζήτηση πληροφοριών. Το 28,8% για να επικοινωνήσουν με ειδικούς, εκπαιδευτικούς ή μαθητές. Το 17,7% για ανάπτυξη ερευνητικών δεξιοτήτων στους μαθητές, το 15,7% γιατί είναι ελκυστικός τρόπος διδασκαλίας και το 9,3% ως εναλλακτικό τρόπο διδασκαλίας. Οι εκπαιδευτικοί με τις απαντήσεις τους δείχνουν ότι αναγνωρίζουν τις δυνατότητες που προσφέρουν στην εκπαιδευτική διαδικασία οι νέες τεχνολογίες. Ομως, για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι τα βήματα που γίνονται προς τα εμπρός είναι πολύ αργά.Ειδικότερα, σχεδόν οι δύο στους τρεις δασκάλους (ακριβές ποσοστό 63,4%) που μετείχαν σε έρευνα του Ιγνάτιου Καράμηνα, εκπαιδευτικού και δρ Διδακτικής Μεθοδολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, απάντησαν ότι δεν υπάρχει κάποιος υπολογιστής στο σχολείο τους. Βέβαια, ο εφοδιασμός των σχολείων με υπολογιστές πιθανότατα να προσέθετε απλώς ένα ακόμη... ηλεκτρονικό μηχάνημα στον σχολικό εξοπλισμό. Και αυτό διότι οι τέσσερις στους δέκα δασκάλους ανέφεραν ότι δεν έχουν την επαρκή γνώση, για να αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες και ειδικότερα το διαδίκτυο. Πάντως, όπως τόνισε στην «Κ» ο κ. Καράμηνας, οι δάσκαλοι είναι διατεθειμένοι να εντάξουν τις νέες τεχνολογίες στη διδασκαλία τους. Αυτό παρατηρείται ακόμη και στους εκπαιδευτικούς μεγαλύτερης ηλικίας, για τους οποίους θα ήταν εύλογη η έλλειψη επαφής με τα νέα μέσα. Ταυτόχρονα όμως υπάρχει και το άλλο άκρο. Σύμφωνα με τον κ. Καράμηνα, υπάρχουν περιπτώσεις διευθυντών δημοτικών που είναι τεχνολογικά φοβικοί, με αποτέλεσμα να μην ενθαρρύνουν τους εκπαιδευτικούς να αξιοποιούν τους Η/Υ. Ο κύριος λόγος είναι η ανασφάλεια των διευθυντών μπροστά στο «τεχνολογικό άγνωστο» (π.χ. μήπως ο υπολογιστής χαλάσει και το σχολείο αναγκαστεί να επωμιστεί επιπλέον έξοδα).
Από την άλλη, οι 680 δάσκαλοι του λεκανοπεδίου Αττικής, οι οποίοι συμμετείχαν στην έρευνα που δημοσιεύεται στο εκπαιδευτικό περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», θεωρούν ύψιστης σημασίας τον εφοδιασμό των σχολείων με υπολογιστή. Ως προτεραιότητες ακολουθούν η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και τρίτη στη σειρά από πλευράς σημασίας είναι η παρότρυνση από τους διευθυντές, οι δάσκαλοι να αξιοποιούν τους υπολογιστές. Στην περίπτωση που υπάρχει υπολογιστής στο σχολείο συνδεδεμένος στο διαδίκτυο, οι τρεις στους τέσσερις δασκάλους (74,2%) χρησιμοποιούν το Ιντερνετ για την αναζήτηση πληροφοριών. Το 28,8% για να επικοινωνήσουν με ειδικούς, εκπαιδευτικούς ή μαθητές. Το 17,7% για ανάπτυξη ερευνητικών δεξιοτήτων στους μαθητές, το 15,7% γιατί είναι ελκυστικός τρόπος διδασκαλίας και το 9,3% ως εναλλακτικό τρόπο διδασκαλίας. Οι εκπαιδευτικοί με τις απαντήσεις τους δείχνουν ότι αναγνωρίζουν τις δυνατότητες που προσφέρουν στην εκπαιδευτική διαδικασία οι νέες τεχνολογίες. Ομως, για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι τα βήματα που γίνονται προς τα εμπρός είναι πολύ αργά.