Διευρυμένη πραγματικότητα
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου του Δεύτερου Κρατικού Προγράμματος ZDF γίνεται συχνά λόγος για τη «διευρυμένη πραγματικότητα» που δημιουργείται με τη χρήση του iphone. Οι χρήστες και πιο συγκεκριμένα οι τουρίστες που επισκέπτονται νέα μέρη και δε γνωρίζουν τα κτήρια (εκκλησίες, εστιατόρια κ.α.) μπορούν να κρατήσουν το iphone προς το κτήριο και να λάβουν μέσω του Wiki και του google πληροφορίες που εμφανίζονται και στις διαδικτυακές υπηρεσίες, ακόμα και το μενού του εστιατορίου.
Κατά τη γνώμη μου η έννοια της διευρυμένης πραγματικότητας είναι ορθότερη από την καταχρηστική «εικονική πραγματικότητα», γιατί πρόκειται κυριολεκτικά για μια διεύρυνση δυνατοτήτων πέρα ως πέρα πραγματικές προς την καθημερινή ανθρώπινη χρήση και τη νοηματοδότηση των κοινωνικών διαδράσεων.
Think about….
Sunday, April 11, 2010
Saturday, April 3, 2010
Ζάπινγκ στο Διαδίκτυο!
Το Ιnternet μετατρέπεται ταχύτατα στο μεγαλύτερο βιντεοκλάμπ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΚΗΣ
Αθήνα - Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Η Google ΤV προετοιμάζεται εδώ και καιρό σε συνεργασία με άλλους δύο γίγαντες της ηλεκτρονικής βιομηχανίας, τη Sony και την Ιntel, να δημιουργήσει το δικό της τηλεοπτικό δίκτυο. Ωστόσο καμία από τις εταιρείες δεν επιθυμεί να τη σχολιάσει δημόσια. Πρωτοπόροι ο καθένας στο είδος του, έχουν δημιουργήσει ειδικές ομάδες που δουλεύουν νυχθημερόν για την ανάπτυξη μιας τηλεοπτικής πλατφόρμας που θα φέρει το Διαδίκτυο σε μια νέα γενιά τηλεοπτικών δεκτών και αποκωδικοποιητών, όπως αναφέρουν οι «Νew Υork Τimes». Παράλληλα ετοιμάζει και την πλατφόρμα Google ΤV Αds, που θα προβάλλει διαφημίσεις στην τηλεόραση ανάλογα με τις προτιμήσεις και τις συνήθειες των τηλεθεατών.
Η Google ΤV θα βασίζεται στο λειτουργικό σύστημα Αndroid της Google, το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα κυρίως σε κινητά τηλέφωνα, και θα τρέχει στους επεξεργαστές Αtom της Ιntel. Θα συνδέει τις τηλεοράσεις με το Διαδίκτυο ώστε να παίζουν βίντεο του Google, του ΥouΤube και άλλων καναλιών αλλά και βιντεοπαιχνίδια. Θα δίνει επίσης τη δυνατότητα στους χρήστες να χρησιμοποιούν μέσω της τηλεοπτικής οθόνης τις μηχανές αναζήτησης και τις υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Τwitter.
Βέβαια, όπως επισημαίνουν πολλοί αναλυτές, αυτές οι δυνατότητες ήδη προσφέρονται στους χρήστες του Ιnternet είτε απευθείας στον υπολογιστή τους είτε με την προσθήκη στους τηλεοπτικούς δέκτες κάποιων ειδικών συσκευών- που πωλούνται εδώ και καιρό και στην Ελλάδα- όπως το Ρopcorn Ηour κ.ά. Τι το καινούργιο φέρνει τότε η Google ΤV; Τo νέο εγχείρημα του παγκόσμιου διαδικτυακού πρωταθλητή δεν αφορά μια τεχνολογική καινοτομία. Αντιστοιχεί περισσότερο στο εναρκτήριο λάκτισμα της νέας σεζόν του Παγκόσμιου Ψηφιακού Πρωταθλήματος. Μιας νέας φάσης στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, όπου οι ομάδες δεν προέρχονται μόνο από τον χώρο της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών αλλά συμμετέχει και ολόκληρος ο κόσμος των media.
Ηδη σε ολόκληρο τον πλανήτη η κλασική οθόνη της τηλεόρασης χάνει τη μονοκαθεδρία της. Ο σημερινός πολίτης μπορεί να παρακολουθεί τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα και μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και νέων πολυσυσκευών. Την τελευταία διετία το Ιnternet μετατρέπεται ταχύτατα στο μεγαλύτερο βιντεοκλάμπ που γνώρισε η ανθρωπότητα. Τα ψηφιακά δίκτυα των τηλεπικοινωνιακών εταιρειών μέσω των οποίων οι πολίτες θα αποκτούν πρόσβαση στις νέες υπηρεσίες θα μετατραπούν στα νέα κανάλια διανομής, μεταλλάσσοντας δραματικά αυτό που οι οικονομολόγοι ονομάζουν «αλυσίδα αξίας».
Οι οθόνες, μικρές, μεσαίες ή μεγάλες (τηλεόρασης, υπολογιστή ή κινητού τηλεφώνου), δεν έχει σημασία, θα γίνονται τα νέα σημεία διάθεσης των ενημερωτικών, πληροφοριακών και ψυχαγωγικών προϊόντων. Θα γίνουν τα μελλοντικά περίπτερα για τους εκδότες εντύπων, το βιντεοκλάμπ για τους παραγωγούς ταινιών, η αμφίδρομη τηλεόραση για τους καναλάρχες και η τηλεφωνική πολυσυσκευή για τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους.
Κινητήριος δύναμη αυτής της επανάστασης είναι οι τεχνολογικές εξελίξεις στην πληροφορική και στις επικοινωνίες, αυτές που τις προηγούμενες δεκαετίες έφεραν το CD, το DVD και το Ιnternet στο σύγχρονο σπίτι και σήμερα υπόσχονται να προσφέρουν στον καθένα μας απεριόριστη πρόσβαση στην τεράστια οπτικοακουστική βιβλιοθήκη της ανθρώπινης δημιουργίας.
Ταυτόχρονα αυτές οι ραγδαίες εξελίξεις τείνουν να επιβάλουν τον δικό τους ρυθμό στο επιχειρηματικό παιχνίδι, μετατρέποντάς το σε ανελέητους γύρους πολλαπλής μονομαχίας στην ψηφιακή αρένα. Αυτές οι μονομαχίες δεν λήγουν πάντα με τον θάνατο του ηττημένου. Οι κανόνες τους προβλέπουν συμμαχίες, απορροφήσεις και συνεργασίες και δεν είναι λίγοι αυτοί που θα προτιμήσουν αυτές τις εναλλακτικές παρά τις αλλεπάλληλες μάχες, τη συνεχή αιμορραγία και την αβεβαιότητα της νίκης.
jgiannarakis@in.gr
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=323892&dt=03/04/2010
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΚΗΣ
Αθήνα - Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Η Google ΤV προετοιμάζεται εδώ και καιρό σε συνεργασία με άλλους δύο γίγαντες της ηλεκτρονικής βιομηχανίας, τη Sony και την Ιntel, να δημιουργήσει το δικό της τηλεοπτικό δίκτυο. Ωστόσο καμία από τις εταιρείες δεν επιθυμεί να τη σχολιάσει δημόσια. Πρωτοπόροι ο καθένας στο είδος του, έχουν δημιουργήσει ειδικές ομάδες που δουλεύουν νυχθημερόν για την ανάπτυξη μιας τηλεοπτικής πλατφόρμας που θα φέρει το Διαδίκτυο σε μια νέα γενιά τηλεοπτικών δεκτών και αποκωδικοποιητών, όπως αναφέρουν οι «Νew Υork Τimes». Παράλληλα ετοιμάζει και την πλατφόρμα Google ΤV Αds, που θα προβάλλει διαφημίσεις στην τηλεόραση ανάλογα με τις προτιμήσεις και τις συνήθειες των τηλεθεατών.
Η Google ΤV θα βασίζεται στο λειτουργικό σύστημα Αndroid της Google, το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα κυρίως σε κινητά τηλέφωνα, και θα τρέχει στους επεξεργαστές Αtom της Ιntel. Θα συνδέει τις τηλεοράσεις με το Διαδίκτυο ώστε να παίζουν βίντεο του Google, του ΥouΤube και άλλων καναλιών αλλά και βιντεοπαιχνίδια. Θα δίνει επίσης τη δυνατότητα στους χρήστες να χρησιμοποιούν μέσω της τηλεοπτικής οθόνης τις μηχανές αναζήτησης και τις υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Τwitter.
Βέβαια, όπως επισημαίνουν πολλοί αναλυτές, αυτές οι δυνατότητες ήδη προσφέρονται στους χρήστες του Ιnternet είτε απευθείας στον υπολογιστή τους είτε με την προσθήκη στους τηλεοπτικούς δέκτες κάποιων ειδικών συσκευών- που πωλούνται εδώ και καιρό και στην Ελλάδα- όπως το Ρopcorn Ηour κ.ά. Τι το καινούργιο φέρνει τότε η Google ΤV; Τo νέο εγχείρημα του παγκόσμιου διαδικτυακού πρωταθλητή δεν αφορά μια τεχνολογική καινοτομία. Αντιστοιχεί περισσότερο στο εναρκτήριο λάκτισμα της νέας σεζόν του Παγκόσμιου Ψηφιακού Πρωταθλήματος. Μιας νέας φάσης στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, όπου οι ομάδες δεν προέρχονται μόνο από τον χώρο της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών αλλά συμμετέχει και ολόκληρος ο κόσμος των media.
Ηδη σε ολόκληρο τον πλανήτη η κλασική οθόνη της τηλεόρασης χάνει τη μονοκαθεδρία της. Ο σημερινός πολίτης μπορεί να παρακολουθεί τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα και μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και νέων πολυσυσκευών. Την τελευταία διετία το Ιnternet μετατρέπεται ταχύτατα στο μεγαλύτερο βιντεοκλάμπ που γνώρισε η ανθρωπότητα. Τα ψηφιακά δίκτυα των τηλεπικοινωνιακών εταιρειών μέσω των οποίων οι πολίτες θα αποκτούν πρόσβαση στις νέες υπηρεσίες θα μετατραπούν στα νέα κανάλια διανομής, μεταλλάσσοντας δραματικά αυτό που οι οικονομολόγοι ονομάζουν «αλυσίδα αξίας».
Οι οθόνες, μικρές, μεσαίες ή μεγάλες (τηλεόρασης, υπολογιστή ή κινητού τηλεφώνου), δεν έχει σημασία, θα γίνονται τα νέα σημεία διάθεσης των ενημερωτικών, πληροφοριακών και ψυχαγωγικών προϊόντων. Θα γίνουν τα μελλοντικά περίπτερα για τους εκδότες εντύπων, το βιντεοκλάμπ για τους παραγωγούς ταινιών, η αμφίδρομη τηλεόραση για τους καναλάρχες και η τηλεφωνική πολυσυσκευή για τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους.
Κινητήριος δύναμη αυτής της επανάστασης είναι οι τεχνολογικές εξελίξεις στην πληροφορική και στις επικοινωνίες, αυτές που τις προηγούμενες δεκαετίες έφεραν το CD, το DVD και το Ιnternet στο σύγχρονο σπίτι και σήμερα υπόσχονται να προσφέρουν στον καθένα μας απεριόριστη πρόσβαση στην τεράστια οπτικοακουστική βιβλιοθήκη της ανθρώπινης δημιουργίας.
Ταυτόχρονα αυτές οι ραγδαίες εξελίξεις τείνουν να επιβάλουν τον δικό τους ρυθμό στο επιχειρηματικό παιχνίδι, μετατρέποντάς το σε ανελέητους γύρους πολλαπλής μονομαχίας στην ψηφιακή αρένα. Αυτές οι μονομαχίες δεν λήγουν πάντα με τον θάνατο του ηττημένου. Οι κανόνες τους προβλέπουν συμμαχίες, απορροφήσεις και συνεργασίες και δεν είναι λίγοι αυτοί που θα προτιμήσουν αυτές τις εναλλακτικές παρά τις αλλεπάλληλες μάχες, τη συνεχή αιμορραγία και την αβεβαιότητα της νίκης.
jgiannarakis@in.gr
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=323892&dt=03/04/2010
Friday, April 2, 2010
Nooz.gr : Οι «ουτοπιστές του κυβερνοχώρου» έκαναν λάθος
Nooz.gr : Οι «ουτοπιστές του κυβερνοχώρου» έκαναν λάθος
«Φανταστείτε να ήταν ελεύθερο το Internet στην Κίνα. Φανταστείτε πώς θα διαδιδόταν η ελευθερία».
Αυτό είπε ο Τζορτζ Μπους το 1999, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει κάτι στο Διαδίκτυο που μπορεί να κινητοποιήσει ακόμη και το άκρως αντίθετο του οραματιστή. Αλλά ο Μπους έκανε λάθος και σε αυτό. Ύστερα από τέσσερα χρόνια λειτουργίας της μηχανής αναζήτησής της στην Κίνα, η Google αποφάσισε να μετακομίσει στο Χονγκ Κονγκ. Όλα αυτά τα χρόνια, η εταιρεία λογόκρινε τα αποτελέσματα των αναζητήσεων με τη μηχανή της ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των Κινέζων. Τώρα, οι παρεμβάσεις θα γίνονται σε ολόκληρη την υπηρεσία. Ηθικό δίδαγμα: για να φέρεις τη δημοκρατία στις ξένες δικτατορίες, δεν είναι αρκετό το Internet.
Ο Μπους δεν είναι ο μόνος ηγέτης που πίστευε κάτι τέτοιο. Ανάλογη άποψη είχε και ο Μπιλ Κλίντον. Αλλά και ο Γκόρντον Μπράουν είχε πει το περασμένο καλοκαίρι στην Γκάρντιαν ότι χάρις στο Twitter και τα άλλα κοινωνικά δίκτυα «δεν πρόκειται να υπάρξει μια νέα Ρουάντα», αφού οι ειδήσεις μεταδίδονται πλέον ταχύτατα.
«Ουτοπιστές του κυβερνοχώρου», έτσι αποκαλεί όλους αυτούς τους ανθρώπους ο Εβγένι Μοροζόφ. Ξέρει για τι πράγμα μιλάει, αφού κάποτε ανήκε κι εκείνος σ' αυτή την κατηγορία. Πριν από μερικά χρόνια, εργαζόταν σε μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση που προωθούσε την ηλεκτρονική δημοσιογραφία στην πατρίδα του, τη Λευκορωσία, και άλλες αυταρχικές πρώην δημοκρατίες του σοβιετικού συνασπισμού. «Θέλαμε περισσότερα νέα άτομα στην πολιτική», θυμάται. «Αντί γι' αυτό, κατέληξαν στη φυλακή». Η προσπάθεια να οικοδομηθεί με φτηνό τρόπο μια νέα κοινωνία των πολιτών δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τις παλιές, καλές κατασταλτικές δομές.
Καθηγητής σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Μοροζόφ έχει πολλά παραδείγματα για το πώς το Πεκίνο, η Τεχεράνη και η Μόσχα προσαρμόζουν το Internet στις δικές τους επιδιώξεις. Στην Κίνα, για παράδειγμα, υπάρχουν οι λεγόμενοι «μπλόγκερ των 50 σεντς», που κερδίζουν το ψωμί τους «ανεβάζοντας» φιλοκυβερνητικά σχόλια στο Διαδίκτυο. Στην ιερή πόλη Κομ, οι ιερωμένοι στρατολογούν και εκπαιδεύουν θρήσκους μπλόγκερ. Και η μυστική αστυνομία στην Τεχεράνη θεωρεί το Twitter και το Facebook πολύ χρήσιμα εργαλεία για την παρακολούθηση των διαφωνούντων.
Τα νέα μέσα μαζικής επικοινωνίας ανέκαθεν δημιουργούσαν ελπίδες για μεγάλες κοινωνικές αλλαγές. Όπως γράφει ο Τομ Στάντατζ στο βιβλίο του «Το Βικτωριανό Διαδίκτυο», η εφεύρεση του τηλέγραφου - με τη βοήθεια του οποίου επικοινωνούσαν σχεδόν στιγμιαία άνθρωποι σε διάφορες ηπείρους - έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι δεν θα υπήρχαν πλέον παγκόσμιες συγκρούσεις. Κι ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.
Η ίδια η Γκάρντιαν παρουσίασε τη σύγκρουση της Google με την Κίνα κάτω από τον τίτλο «Κίνα εναντίον Web». Λες και το Internet είναι ένα κυρίαρχο κράτος ή μια ηθική φιλοσοφία, και όχι μια τεχνολογία που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να κατεβάσουν πορνό ή να δουν βίντεο με μια γάτα που παίζει πιάνο.
Όπως όλες οι μαζικές τεχνολογίες, το web είναι μια δύναμη αλλαγής. Κι αυτό, επειδή καθιστά ευκολότερη και φτηνότερη από οποτεδήποτε άλλοτε την επικοινωνία των ανθρώπων μεταξύ τους. Τίποτα δεν λέει όμως αν η αλλαγή αυτή είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν θα βρεθεί στην Google.
Αυτό είπε ο Τζορτζ Μπους το 1999, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει κάτι στο Διαδίκτυο που μπορεί να κινητοποιήσει ακόμη και το άκρως αντίθετο του οραματιστή. Αλλά ο Μπους έκανε λάθος και σε αυτό. Ύστερα από τέσσερα χρόνια λειτουργίας της μηχανής αναζήτησής της στην Κίνα, η Google αποφάσισε να μετακομίσει στο Χονγκ Κονγκ. Όλα αυτά τα χρόνια, η εταιρεία λογόκρινε τα αποτελέσματα των αναζητήσεων με τη μηχανή της ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των Κινέζων. Τώρα, οι παρεμβάσεις θα γίνονται σε ολόκληρη την υπηρεσία. Ηθικό δίδαγμα: για να φέρεις τη δημοκρατία στις ξένες δικτατορίες, δεν είναι αρκετό το Internet.
Ο Μπους δεν είναι ο μόνος ηγέτης που πίστευε κάτι τέτοιο. Ανάλογη άποψη είχε και ο Μπιλ Κλίντον. Αλλά και ο Γκόρντον Μπράουν είχε πει το περασμένο καλοκαίρι στην Γκάρντιαν ότι χάρις στο Twitter και τα άλλα κοινωνικά δίκτυα «δεν πρόκειται να υπάρξει μια νέα Ρουάντα», αφού οι ειδήσεις μεταδίδονται πλέον ταχύτατα.
«Ουτοπιστές του κυβερνοχώρου», έτσι αποκαλεί όλους αυτούς τους ανθρώπους ο Εβγένι Μοροζόφ. Ξέρει για τι πράγμα μιλάει, αφού κάποτε ανήκε κι εκείνος σ' αυτή την κατηγορία. Πριν από μερικά χρόνια, εργαζόταν σε μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση που προωθούσε την ηλεκτρονική δημοσιογραφία στην πατρίδα του, τη Λευκορωσία, και άλλες αυταρχικές πρώην δημοκρατίες του σοβιετικού συνασπισμού. «Θέλαμε περισσότερα νέα άτομα στην πολιτική», θυμάται. «Αντί γι' αυτό, κατέληξαν στη φυλακή». Η προσπάθεια να οικοδομηθεί με φτηνό τρόπο μια νέα κοινωνία των πολιτών δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τις παλιές, καλές κατασταλτικές δομές.
Καθηγητής σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Μοροζόφ έχει πολλά παραδείγματα για το πώς το Πεκίνο, η Τεχεράνη και η Μόσχα προσαρμόζουν το Internet στις δικές τους επιδιώξεις. Στην Κίνα, για παράδειγμα, υπάρχουν οι λεγόμενοι «μπλόγκερ των 50 σεντς», που κερδίζουν το ψωμί τους «ανεβάζοντας» φιλοκυβερνητικά σχόλια στο Διαδίκτυο. Στην ιερή πόλη Κομ, οι ιερωμένοι στρατολογούν και εκπαιδεύουν θρήσκους μπλόγκερ. Και η μυστική αστυνομία στην Τεχεράνη θεωρεί το Twitter και το Facebook πολύ χρήσιμα εργαλεία για την παρακολούθηση των διαφωνούντων.
Τα νέα μέσα μαζικής επικοινωνίας ανέκαθεν δημιουργούσαν ελπίδες για μεγάλες κοινωνικές αλλαγές. Όπως γράφει ο Τομ Στάντατζ στο βιβλίο του «Το Βικτωριανό Διαδίκτυο», η εφεύρεση του τηλέγραφου - με τη βοήθεια του οποίου επικοινωνούσαν σχεδόν στιγμιαία άνθρωποι σε διάφορες ηπείρους - έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι δεν θα υπήρχαν πλέον παγκόσμιες συγκρούσεις. Κι ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.
Η ίδια η Γκάρντιαν παρουσίασε τη σύγκρουση της Google με την Κίνα κάτω από τον τίτλο «Κίνα εναντίον Web». Λες και το Internet είναι ένα κυρίαρχο κράτος ή μια ηθική φιλοσοφία, και όχι μια τεχνολογία που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να κατεβάσουν πορνό ή να δουν βίντεο με μια γάτα που παίζει πιάνο.
Όπως όλες οι μαζικές τεχνολογίες, το web είναι μια δύναμη αλλαγής. Κι αυτό, επειδή καθιστά ευκολότερη και φτηνότερη από οποτεδήποτε άλλοτε την επικοινωνία των ανθρώπων μεταξύ τους. Τίποτα δεν λέει όμως αν η αλλαγή αυτή είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν θα βρεθεί στην Google.
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
